in plaats van een individueel
reisverslag na een werkperiode van drie maanden in india, presenteert mariëtte renssen een
totaal-enscenering samen met twee andere kunstenaars: sarita dev en monali meher. een
totaal-enscenering: "...omdat ik me in india sterk bewust was,
of ik wilde of niet, van mijn westers zijn. de complexiteit van een
land als india met die diversiteit en diep gewortelde rituelen
maken dat je daar als westerling niet klakkeloos een uitspraak over
kan doen."
read more
opening: saturday 13 may 2000 from 19:00 to 21:00 hrs
exhibition runs until 27 may 2000
In plaats van een individueel
reisverslag na een werkperiode van drie maanden in India, presenteert
Mariëtte Renssen een
totaal-enscenering samen met twee andere kunstenaars: Sarita Dev en Monali Meher. Een
totaal-enscenering: "...omdat ik me in India sterk bewust was,
of ik wilde of niet, van mijn westers zijn. De complexiteit van een
land als India met die diversiteit en diep gewortelde rituelen
maken dat je daar als westerling niet klakkeloos een uitspraak over
kan doen."
Dev toont een video van het huwelijksritueel;
Renssen presenteert een fotografische reeks van nomadenvrouwen die
een ritmisch patroon vormt.
Meher toont haar installatie 'Smell
the Art on the Heater.' Het bestaat uit bloembakken gevuld met rozen
die echter niet wortelen in aarde of water, maar in afgewerkte
motorolie. De rozen verwelken natuurlijk al snel. En het stinkt,
vooral als we de thermosstaat hoger zetten en met de ruimte ook de
motorolie opwarmt...
Sarita
Dev [1964, Groningen NL]
'Het huwelijk: Indiastellatie' is
geïnspireerd op de verhalen van de tantes van Dev: hoe het was om
als jong meisje uitgehuwelijkt te worden aan een volslagen onbekende,
die ze na de ceremonie voor het eerst zagen. Verteld werd over de
opwinding en de sensatie die het trouwen met een vreemde
teweegbracht. De cocktail van verlangen, nieuwsgierigheid en angst is
verbeeld in een video-installatie.
Monali
Meher [1969, Poona IN]
"Some things about my own
origin: when I try to experience or share with the people, and also
in a complete different environment, I try to project certain things
and relate it to the space and the people (a performance) by being
myself in the public space, interacting by a certain act and using
specific material, like henna for beautifying the hands and feet. The
idea of the wedding and decorating the bride; a specific occasion,
the time and the people, which brings the sense of non-permanent
feeling. Like henna painting, also used as 'fashion' elsewhere, which
is not permanent, stays for a while. You carry it with you. The
memory as part of your body and then gets washed away slowly..."
Mariëtte Renssen
[1965, Zwolle NL]
Tijdens haar verblijf in India ging Renssens
fascinatie uit naar de nomadenvrouwen die in een hecht groepsverband
leven, geworteld in traditie. Ze legde contact en leefde zich in door
deel te nemen aan de dagelijkse tocht naar de bossen om hout te
sprokkelen. Op video legde ze haar observaties vast. Deze tonen
kracht, trots, schoonheid, toegankelijkheid en nieuwsgierigheid.