Het portret in al zijn verschijningsvormen staat centraal in de tentoonstelling 'revisited' die van 5 februari tot 11 maart plaatsvindt in outLINE.

Dirk Jan Jager(*1965) toont zwart-wit foto's waarin het hedendaagse urbane landschap wordt gepresenteerd als een kathedraal waarin de logo's van een fastfoodketen, bezinestation en automerk gelden als religieuze symbolen. Jager gaat uit van wat hij ziet en ervaart. Vanuit zelfopgelegde beperkingen tracht hij door te dringen tot de essentie van het beeld. Ook in zijn schilderijen probeert hij de kijker te prikkelen door een spanning te bewerkstelligen tussen uitwerking en abstractie.

Het werk van Paul Kooiker(*1964) bestaat vooral uit verzamelingen, waarin de beelden betekenis krijgen als onderdeel van een geheel. Opvallend in zijn fotoreeksen is de anonimiteit van de afgebeelde personen. In outLINE tonen we een opname uit een reeks close-ups waarbij onderdelen van het lichaam, zoals een hand, hiel of moedervlek, zeer direct in beeld worden gebracht.
Zijn jarenlange fascinatie voor wetenschappelijke fotografie, de klinische blik waarmee hij zijn "slachtoffers afsnuffelt" relativeert ieder lichamelijk ongemak of brengt het juist in absurde proporties aan het licht.

Katrin Korfmann(*1971) houdt zich bezig met het dagelijks leven en is geïnteresseerd in het functioneren van de zinnen. In al haar werk creëert Korfmann een spanning tussen stilstand en beweging, ongeacht of zij daarvoor fotografie, video of ruimtelijke installaties inzet mede daardoor hebben haar beelden een sterke affiniteit met performance. Video's worden stilstaand beeld en in haar foto's lijkt het om beweging te gaan. Korfmann is begaan met mensen, haar video's zijn stukjes realiteit met een eigen kwaliteit, mede omdat zij aanleiding geven tot twijfel over de intrinsieke betekenis ervan; geven zij commentaar op de maatschappij, of zijn het alleen registraties?

Monali Meher (*1969) werkt met verschillende media. Zij maakt objecten en foto's, doet performances. Voor deze tentoonstelling tonen wij een lichtbox waarin haar eigen beeld centraal staat, "I was never a bride". Meher's werk krijgt gestalte door haar onmiddellijke omgeving, vooral door de culturele en sociale aspecten ervan. Het is tijdgebonden en laat het proces zien waardoor het werk tot stand komt.
De keuze van het materiaal is afhankelijk van de plaats en de situatie, maar haar eigen lichaam en vaak ook haar stem, staan altijd centraal.
Op speelse wijze benadert Meher Indiase rituelen vanuit eigen ervaringen, observaties en ontmoetingen.

Typerend voor het werk van Paul de Reus (*1963) is het vervreemdende effect dat in al zijn beelden terugkomt. De werken die De Reus maakt, zijn vaak gebaseerd op dingen die hem in de dagelijkse realiteit fascineren. Door er een eigen draai aan te geven, worden de beelden humoristisch of afstotend. Hierdoor verdwijnt de vanzelfsprekendheid en het alledaagse van zijn onderwerpen.
De combinatie vertrouwd-verdacht openbaart zich onmiddellijk bij de aanblik van het kinderrijk gezin onder een schemerlamp en een stel in het ouderlijk bed.

Samenstelling Christine van den Bergh