Suspense komt alleen voor in een vertrouwde omgeving, als twijfel bestaat over een persoon, object of gebeurtenis. De kern van het fenomeen is het al dan niet bezield zijn van bepaalde zaken. Zijn de personen wie we denken dat ze zijn? Is een ogenschijnlijk dood object, bijvoorbeeld een pop, misschien toch een levend wezen met een eigen wil? Locus Suspectus is een spel van vermoedens en verwachtingen.

Freud heeft etymologisch onderzoek gedaan naar 'Das Unheimliche' (1919). Hij kwam tot de opzienbarende conclusie dat met heimlich (=huiselijk, vertrouwd) en unheimlich vaak hetzelfde wordt bedoeld. Suspense is een cinematografische afgeleide van unheimlich. Met suspens bedoelen we: het uitdrukken van een toestand van onzekerheid.

In de totaal-enscenering Locus Suspectus geven vier kunstenaars, werkend vanuit verschillende disciplines hun visie op het ongewoon vertrouwde.

Jans Muskee - tekenen
Owen Oppenheimer - film
Paul de Reus - beelden
Wim Bosch - schilderen